Historie van mijn P1800

Ik heb de P1800 sinds 1992. En toen kende ik hem ook al een paar jaar. Hij stond bij een bevriend monteur, geparkeerd in de hoek van zijn garage. Mijn vriend had hem dagelijks gebruikt, veelal om in zijn semi-professionele wielercarrière naar wedstrijden te rijden. 


Hij heeft een origineel Nederlands kenteken. Ik heb onlangs gecheckt hoeveel eigenaren de 55-67-DU heeft gehad. Dat waren er twee. Dat klopt volgens mij niet want het waren er minstens 3. Ik, mijn vriend John, en de eerste eigenaar.

Ik denk dat hij een keer een stevige aanrijding heeft gehad. Aan de linkerzijde onder het voorraam zit een rare plek die daar op wijst. Dat is geen normale roestplek. Ook in de linker wielkuip achter zit een rare plek die er op wijst. 

De laatste keer dat hij op de weg is geweest was in 1978, getuige het bewijs voor de wegenbelasting dat nog op het raam zit en dat ik goed zal bewaren..... 

Destijds was een P1800 een zeldzame auto. Het was voordat de import vanuit Amerika grote vormen aannam. Toen mijn vriend besloot hem te verkopen heb ik meteen toegehapt. Ik had het idee dat ik op korte termijn met de restauratie zou beginnen. Dat is dus niet uitgekomen..... 


Toen ik de P1800 kocht had ik net mijn partner ontmoet. We besloten te trouwen in de P1800, zodra die klaar zou zijn. Ik spreek dus nu nog steeds van mijn partner en niet van mijn vrouw! Mogelijk komt daar in de komende jaren verandering in?

Inmiddels is (2018) dus zo'n 26 (!) jaar verstreken. Jaren waarin de P1800 op diverse plekken gestald heeft gestaan. Maar nu ben ik eindelijk begonnen. En het gaat niet opnieuw 26 jaar duren!